Gouda

Bestaat armoede in ons rijke en gelukkige land?  Zijn er arme mensen in Gouda? Moeten we soms zilverpapier voor hen gaan sparen net zoals we vroeger deden voor de arme negertjes in Afrika?

Tijdens de thema-avond over armoede in april sprak voorzitter Marja Schoenmakers van SP afdeling Gouda over de aard van armoede in steden als Gouda en wat wij er aan kunnen doen.

Het zit anders.

In deze tijd van hebben-hebben-hebben is het natuurlijk heel erg als je niet de nieuwste iPhone hebt: dat noemen we vanavond niet arm.

Als je een goede baan had en je moet nu even van de WW leven, vergt dat een omschakeling, maar dat noemen we niet arm.

Wij noemen iemand arm die zo weinig inkomsten heeft, vanuit een uitkering of van één of twee baantjes, dat die sociaal geïsoleerd raakt en niet mee kan doen; en bovendien geen zicht heeft op verbetering. Van de schoonmakers hebben we verder geleerd dat niet alleen gebrek aan geld een probleem is, maar ook het gebrek aan waardering dat daar bij lijkt te horen. Wij zijn toch voor menselijke waardigheid?

Eeuwen geleden was arm of rijk zijn 'van God gegeven'. Rijken deden aan armenzorg uit christelijkheid en om te voorkomen dat ze steeds bestolen werden. Later waren armen lui of onopgevoed of crimineel. Afhankelijk van hoe er over armoede gedacht werd, was er strijd over wie er verantwoordelijk was voor armenzorg: particulieren of de overheid. Nu nog steeds een interessante vraag.

Ikzelf heb een goede opleiding genoten en heb altijd gewerkt, maar in 2005 raakte ik werkloos. Ik had zorgen. Maar ik heb geluk gehad: ook op oudere leeftijd kreeg ik toch nog af en toe een  tijdelijke baan, dankzij mijn netwerk. De vraag is: Moet je geluk hebben?

In Gouda zijn er bijna 1400 bijstandsuitkeringen; die mensen zijn niet allemaal per definitie arm. Van de mensen met een laagbetaalde of dubbele baan wéten we niet eens hoeveel het er zijn. Hoe zit het met het aantal kinderen dat niet mee kan doen? De vraag is: Wie is arm in Gouda?

In Gouda zijn gelukkig heel veel organisaties (kerken, allerlei soorten welzijnswerk, voedselbank, woningcorporaties ed) die in hun werk rechtstreeks of zijdelings met armoedebestrijding bezig zijn. Een aantal daarvan heeft met de gemeente een convenant gesloten over armoedebestrijding. De vraag is: Wat hebben we van dat convenant in de praktijk tot nu toe gemerkt?

De vraag is: Wat heeft politiek met armoede te maken? Wat zijn de effecten van de huidige en nieuwe bezuinigingen op arm en rijk?

De vraag is:  Wat nu?

Er is niet één oplossing. Er zijn verschillende manieren waarop we armoedebestrijding kunnen verbeteren. Er is al dringend gevraagd om meer samenwerking, snellere signalering en snellere, meer mensgerichte, hulpverlening. Te denken valt verder aan een ondersteuningswerkgroep, een Goudse meldlijn, een gemeentelijke werkcentrale, een ombudsman, enz.

We gaan aan de slag!

Wij van de SP willen natuurlijk zo veel mogelijk leden, en liefst actieve, in onze partij bij elkaar brengen. Wend je in ieder geval niet af van de politiek maar doe mee!

Want democratie betekent dat iedereen mee mag praten, in het door hem of haar zelf uitgezochte platform. En vergeet niet dat we een rijk land zijn, jazeker, maar dat in dat land er verschillende groepen mensen zijn, die niet allemaal op dezelfde manier mee kunnen doen.